Γιατί ο μπασκετικός Παναθηναϊκός δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι φέτος; Πρέπει να καταδικαστεί από τώρα ή όχι; Πώς μπορεί να συγκριθεί με τον περυσινό Ολυμπιακό;
Ο Παναθηναϊκός έχει δεδομένα προβλήματα στο παιχνίδι του, τα οποία δεν είναι δυνατόν να ...μακιγιάρονται διαρκώς από το πάθος που βγάζουν οι πράσινοι στο παρκέ.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να διαφωνεί με την άποψη ότι ο Παναθηναϊκός έχει ενισχυθεί σημαντικά σε σχέση με πέρυσι, έχει γεμίσει το ρόστερ του με παίκτες που δεδομένα μπορούν να του δώσουν πράγματα και θεωρητικά ευνοείται από το γεγονός ότι βαδίζει στη δεύτερη σεζόν του με τον ίδιο προπονητή.
Στο παρκέ, πάντως, η περιβόητη αυτή ενίσχυση δεν έχει φανεί ακόμη. Με 2-2 είχε ξεκινήσει πέρυσι στην Ευρωλίγκα, στο 2-2 βρίσκεται και φέτος, έχοντας μάλιστα να αντιμετωπίσει πολύ πιο βατούς αντιπάλους. Και βάσει της εικόνας που έδειξε στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα στο Βελιγράδι, θα μπορούσε να βρίσκεται και στο 1-3. Επιπλέον ηττήθηκε και σχετικά εύκολα στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο άδειο ΣΕΦ.
Μέχρι τώρα οι πράσινοι μοιάζουν με ένα ...ακατάστατο οπλοστάσιο. Διαθέτουν μια ομάδα που αν την δεις ατομικά βάζεις στοίχημα ότι μπορεί να διαπρέψει, όμως μέσα στο παρκέ φαίνεται συνεχώς σαν κάτι να της λείπει. Άλλες φορές η έκρηξη, άλλες η ταχύτητα, άλλες οι επιθετικές λύσεις. Ουσιαστικά, δεν έχουν βρεθεί τα σχήματα εκείνα που θα δώσουν συλλογικά το κάτι παραπάνω και αυτό θα πρέπει να προβληματίζει τον Πεδουλάκη.
Προφανώς και βρισκόμαστε ακόμη σε πρώιμο στάδιο, ως εκ τούτου είναι πολύ νωρίς για ισοπεδωτικά συμπεράσματα και καταδίκες. Ο Ολυμπιακός π.χ. πέρυσι ήταν -συγκριτικά- σε πολύ χειρότερη μοίρα και τελικά κατάφερε να κάνει ένα εκπληκτικό ριπίτ. Στην παρούσα φάση πολλές ομάδες ψάχνονται και βρίσκονται πολύ μακριά από το μπάσκετ που υπόσχεται το ρόστερ τους. Τρανά παραδείγματα η Μπαρτσελόνα και η ΤΣΣΚΑ.
Η ουσία είναι, πάντως, ότι ο Παναθηναϊκός αδυνατεί να βρει ρυθμό στο πρώτο κομμάτι του φετινού μαραθωνίου. Παίζει με έναν τρόπο που δεν αρέσει και δεν προσφέρει σιγουριά. Αντλεί ό,τι μπορεί από το πάθος που βγάζει κατά διαστήματα, όμως αυτό δεν αρκεί. Στην ουσία βασίζεται σε ξεσπάσματα και σ΄ έναν Διαμαντίδη απόλυτο βαρόμετρο, που πολλές φορές, εκτός από τους αντιπάλους, εκθέτει ...και τους συμπαίκτες του. Από κει και πέρα δεν υπάρχει καμία άλλη σταθερά.
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ STATUS ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΓΙΑ
iPhone/iPad ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟ ΕΔΩ ANDROID ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟ ΕΔΩ
