Λογότυπο που συμβολίζει τα δεκάδες άπορα παιδιά ηλικίας έως 18 ετών, τα οποία στηρίζει το σωματείο – πολλά από αυτά ανήκουν σε μονογονεϊκές οικογένειες ή αντιμετωπίζουν προβλήματα, υγείας ή ψυχοκοινωνικά. «Τα πάντα δεν είναι χρήμα», δηλώνει στην Ελευθεροτυπία ο πρόεδρος της «Ελαφράς Ταξιαρχίας» Σταμάτης Βελλής.
«Σε μια εποχή που όλα είναι δούναι και λαβείν, εμείς θέλουμε να εκφράσουμε την ευαισθησία μας υποστηρίζοντας ένα σωματείο το οποίο δεν κυνηγάει την προβολή ενώ επιτελεί σημαντικό έργο σιωπηλά. Ταιριάζει δηλαδή απόλυτα με το προφίλ της ομάδας», τονίζει στην «Ε» ο Στράτης Χατζηπαναγιώτου, αντιπρόεδρος του Απόλλωνα. Δεύτερος λόγος για τον οποίο η «Ελαφρά Ταξιαρχία» είπε «όχι» στη χορηγία ήταν, σύμφωνα με τον ίδιο, «το αβέβαιο μέλλον του ΟΠΑΠ. Δεν ξέρουμε σε ποια χέρια θα περιέλθει και δεν θέλουμε μια εμπορική πράξη να μας στιγματίσει.
Κι αυτό θα γίνει αν ο ΟΠΑΠ περάσει τελικά στην ιδιοκτησία του κ. Μελισσανίδη, ο οποίος συνδέεται με την ΑΕΚ. Ο ΟΠΑΠ έχει συγκεκριμένο καθεστώς, νιώσαμε ότι γίνεται παζάρι. Εκτιμούμε ωστόσο την προσφορά. Δεν σνομπάρουμε», λέει ο κ. Χατζηπαναγιώτου. Επιπλέον, με την αποδοχή της χορηγίας «η ομάδα θα είχε ακόμα έναν πονοκέφαλο – να υπακούει στις ρήτρες αντί να ασχολείται με τη σταδιοδρομία της και τις προπονήσεις», λέει ο αντιπρόεδρος. «Επρεπε να υπογράψουμε 50 σελίδες ρήτρες, κάποιες από τις οποίες είναι λογικές και συνδέονται με τις χορηγίες.
Υπήρχαν όμως και ρήτρες βίας, οι οποίες θεωρήσαμε πως ήταν υπερβολικές. Για παράδειγμα αν οι φίλαθλοι αδικηθούν και εν χορώ εκφράσουν δυσαρέσκεια, θα έπρεπε να πληρώσουμε γι” αυτό. Οι δικοί μας φίλαθλοι δεν έχουν προκαλέσει επεισόδια ποτέ και αν διαμαρτύρονταν θα πει ότι είχαν δίκιο. Επίσης, αν ο πρόεδρος κάνει ένα δυσμενές σχόλιο, πάλι υπάρχει πρόστιμο. Επιπροσθέτως, οι αθλητές θα έπρεπε να παρευρίσκονται σε events του ΟΠΑΠ.
Προτιμούμε να έχουμε τους φιλάθλους μας ευχαριστημένους και το μυαλό μας στην Α” Εθνική παρά στο πώς θα υπακούμε στις ρήτρες!» Κάθε πρωί οι αθλητές της ομάδας του Απόλλωνα πηγαίνουν για προπόνηση ενώ τα άπορα νήπια των «Φίλων» πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό που έχει ιδρύσει το σωματείο. Οι πρώτοι δεν αγωνίζονται μόνο για ένα καλύτερο σκορ, αλλά και για το μέλλον των παιδιών. Κι εκείνα ξέρουν ότι μ” αυτή την ομάδα κάτι βαθύτερο τα δένει.
