Το αγόρι με το πρόσωπο σκύλου, η Μιρτλ με τα τέσσερα πόδια, ο σκελετωμένος μάγκας και όλα τα...
«φρικιά» του περιοδεύοντα θιάσου του 19ου αιώνα, πίσω από την αυλαία του τσίρκου λέγεται πως είχαν ζωές ιδιαίτερες.
Στα όρια του μεταφυσικού…
Μια ολόκληρη εποχή θρύλων και τρομαχτικών αφηγήσεων αναβιώνει μέσα από το αρχείο του Τσαρλς Άιζενμαν, του φωτογράφου που ακολουθούσε τους περιοδεύοντες θιάσους της Νέας Υόρκης και έφτιαχνε τα πορτραίτα των «φρικιών» προκειμένου να τις χρησιμοποιήσουν για να βρουν δουλειά.
Το τσίρκο των τεράτων ήταν βέβαια εξαιρετικά δημοφιλές στις χαμηλές κοινωνικές τάξεις του 19ου αιώνα, με αποτέλεσμα να ξεφυτρώνουν μικροί θίασοι σε κάθε φτωχογειτονιά της μεγαλούπολης.
Θίασοι που άλλες φορές διαλύονταν στα μέσα της σεζόν από τους καυγάδες των «τεράτων» και που άλλοτε μεταλλάσσονταν σε θρύλοι. Στις φιγούρες αυτές που έγιναν πρωταγωνιστές αμέτρητων ιστοριών, συγκαταλέγεται βέβαια και ο Πρίγκιπας Ράντιαν ο οποίος παρότι είχε γεννηθεί χωρίς χέρια και πόδια ήταν απίστευτα αυτάρκης. Μπορούσε να ξυρίζεται μόνος του, να ζωγραφίζει, να γράφει, ακόμη και να στρίβει τσιγάρο χωρίς βοήθεια. Πρωταγωνίστησε άλλωστε στην ταινία «Freaks» του Τοντ Μπράουνινγκ (1932) που είχε σαν στόχο να «εξανθρωπίσει» στα μάτια του κόσμου τα τέρατα του τσίρκου και να δείξει την ομορφιά των ανθρώπων αυτών που πολλοί θεωρούσουν φρικιά.
Πολλοί από τους πρωταγωνιστές του Μπράουνινγκ και του Άιζενμαν άλλωστε ήταν άνθρωποι με προβλήματα υγείας και γενετικές ανωμαλίες. Το αγόρι με το πρόσωπο σκύλου έπασχε από υπερτρίχωση, μια γενετική κατάσταση που προκαλεί υπερβολική τριχοφυΐα.
Η Φάνι Μιλς με τα τεράστια πόδια που… τρομοκρατούσαν σε κάθε παράσταση τα παιδιά, είχε τη νόσο του Milroy, μία σπάνια μορφή πρωτογενούς λεμφοιδήματος που προκαλούσε αυτό το υπερβολικό πρήξιμο στα πόδια.
Η Άνι Λικ είχε γεννηθεί χωρίς χέρια και ακολούθησε το τσίρκο για καθαρά βιοποριστικούς λόγους αφού δεν μπορούσε να βρει δουλειά.
Ο Λάιονελ το Λιοντάρι, ήταν απλώς ένα παιδί με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσώπου και υπερτρίχωση που χρησιμοποίησε την αδυναμία του για να γίνει πρωταγωνιστής του τσίρκου.
Μία από τις ατραξιόν του σόου υπήρξε και το μόλις 26 μηνών παιδάκι με την υπερβολική τριχοφυΐα που ήταν εξαιρετικά δημοφιλές στα μέσα του 1800 όπως επίσης…
και η Μίρτλ Κόρμπιν η οποία είχε τέσσερα πόδια και δύο θηλυκά γεννητικά όργανα.
Διάσημος στη Νέα Υόρκη του 19ου αιώνα ήταν ο Έντι Μάσερ, γνωστός και σαν σκελετωμένος μάγκας…
…αλλά και ο Φέλιξ Βέλρε με το απίστευτα ελαστικό δέρμα (έπασχε από το σύνδρομο Ehlers-Danlos)!
Χαρακτηριστική φιγούρα της εποχής και ο Φρανκ Λεντίνι, ο οποίος είχε γεννηθεί με τρία πόδια στη Σικελία, μετακόμισε στις ΗΠΑ, έγινε διάσημος, παντρεύτηκε και έκανε τέσσερα παιδιά.
Καθώς η επιστήμη εξελισσόταν, όμως, πολλά χαρακτηριστικά των «τεράτων» έβρισκαν λογική εξήγηση και σε αρκετές περιπτώσεις θεραπεία, με αποτέλεσμα τη σταδιακή παρακμή του «τσίρκου των φρικιών» κι εν τέλει την αφάνεια. Ο κόσμος πλέον ενημερωνόταν για τις νέες θεραπείες και τις γενετικές ασθένειες με αποτέλεσμα να βλέπει με συμπάθεια και συμπόνοια τα τέρατα που άλλοτε προκαλούν φόβο και αηδία.
πηγη
-->
